Yalnızlığıma dipnotlar düştüm
Bir gün geleceksin diye




Uzun zaman oldu
Başı boş yalnızlığıma dokunan eller buz gibi
Ellerin neyse
Yüreğini ısıt da gel
Öyle çok üşüdüm ki.!
Yıllardır ayazda kalmış gibiyim





Sensiz umutsuz vakayım
Boğazıma düğümlendikçe sözcükler susuyorum
Sustukça özlemim çoğalıyor
Ve ben geceye boyun bükerken
Gözlerin aklıma düşüyor
Gözlerin diyorum.!
Dumanı üstünde bir bardak çay gibi
İçmek geliyor içimden





Bitir içimde büyüyen gurbeti
Gel.! Otur karşıma
İkide çay söyle, ince belli bardaktan olsun
Sen konuş ben susayım
Usul usul yudumlarken çayımı
Sesim canlansın
Sesim sesine değmeyeli üşüdü




Boş ver.! Kurban olduğum
Kaderin cilvesi bitmez
Bize yazılan belli
Hadi yaralarımızı nadasa bırakalım
Belki bir gün acısı diner






ASMEROZ-62
---Gülşen Polat---