AKŞAM HÜZNÜ


of yine isyan hali , yine farklı moddayım ,
çıldırıyorum ara sıra yokluğunda yoktayım

güneşten bir şehir var ,yolları buzla kaplı ,
şimdi çok yakındasın , sensizlik bende saklı ,
kolların ,kollarıma uzanıp da duruyor,
düşünmek bile çok zor , şimdi kimler sarıyor,

korku bir ruh halidir , id, egoyu bastırır
piskolojik bir durum beyin kalbi astırır
asılan baş değildir ,duyguların bütünü ,
ne olur gel artık, topla kalan yükünü,

yırtığım resimler de parçanı arar oldum ,
yaktığımı unuttum kendimde yanar oldum

taşıyamazsın bilirim ortada, saçtıkların,
sığmaz ki yüreğine , yürekte açtıkların
bir sigara yak bari ,dinlen biraz soluk al,
gitme diyemem sana ,çizdiğim resim de kal

hamasi düşüncemde ,ülkeleri yok ettim
aşk şehri kurmuştum için de sende gittin
gorst, graben gibiyim kıvrımlı ve kırıklı
senindi bu, çoğrafya, kurduğun bir yapıttım

nuh tulfanı oldun , dünyam yok oldu gitti
herkes gemine bindi ,sen beni suya ittin

dünyam, sensin deyip ,sarılıp duruyordun
dünyamın uydusu , seni ay sanıyordum
şimdi sönük meteor ,patlayan bir güneşsin
sen duman saçıyorsun, ben duman vuruyorum

köpekle köpekleşen birini arıyorum
mübalağa etmiyorum , muteber sanıyordum
duygularım ağırmış ,seninle uyuyordum
şimdi dizime değil ,kalbime vuruyorum ,

akşam üstü ,ruhumda ,akşam hüznü olursun
sen hafiften esmesin ,fırtınayla dolusun
gir hadi içeriye ,yatağını ısıttım
ben senin yorganındım,sen ellerin yastığı

teyakkuz gerek yok , saçların ipim olsun
vur devir tabureye ,yaşam senle son bulsun

melankolik duygular , mey’e dökülür bazen
matbuu , hayatlara , kader yazan bir kalem
kalemin ucu siyah , kelamı kınar bazen
içince yokluğunu ruhumda sızar bazen

off yine düşünceler, düşünden düşüyorum,
uçurum kenarında, soğuktan üşüyorum
ya it kurtul ya tut elimden kurtar,
sende çok iyi bilirsin eksi artıyı yutar .