eksik giden bir şeyler vardı vücudumda ,iştahsızlık, kansızlık, kemik ağırları...Halsizdim ama bu halimle bile onu çok seviyordum, her yerim morarmaya başlamıştı fakat hastaneye gitmek istemiyordum annemin gözyaşlarını görünce gitmek zorunda kaldım , doktor neyin var dedi :anlattım , morali bozulmuştu , bir iki kan testinden sonra, sonucu öğrenmeye gittiğimde ,ağlayarak lösemi’sin dedi, yani kan kanseri, güldüm , Eve gitmek istemiyordum ama yavaş ,halsiz adımlarla soluk soluğa evin kapısına dayandım kapıyı çalar çalmaz annem :neyi varmış oğlumun dedi, bir şey yok , boşuna endişelenmişiz ufak dönemsel baş ağrıları der demez bir oh çekti hayatta annemden başka kimsem yoktu babam ben çok küçükken vefat etmişti ,hastalığıma üzülmüyordum ben ölünce annem yalnız kalacaktı ve ne yapacaktı bu düşünce beni yeyip bitiriyordu, bir de ilk defa anneme yalan söylüyordum müthiş bir pişmanlık vardı içimde .....
sevdiğim bir kız vardı yanakları gamzeli,
çok güzel bir insan,
sürekli gülerdi,
elimi tuttuğunda içim giderdi ,
fakat o sadece gülerdi.
söyleyemezdim hasta olduğumu ,
söylesem belki giderdi,
tek derdi kanı çekilmiş bir eldi ,
annem beni çok severdi
ama o da bir başka severdi,
söyleseydim hasta olduğumu
o benden önce giderdi.... .i.kaya