eksik giden bir şeyler vardı vücudumda ,iştahsızlık, kansızlık, kemik ağırları...Halsizdim ama bu halimle bile onu çok seviyordum, her yerim morarmaya başlamıştı fakat hastaneye gitmek istemiyordum annemin gözyaşlarını görünce gitmek zorunda kaldım , doktor neyin var dedi :anlattım , morali bozulmuştu , bir iki kan testinden sonra, sonucu öğrenmeye gittiğimde ,ağlayarak lösemi’sin dedi, yani kan kanseri, güldüm , Eve gitmek istemiyordum ama yavaş ,halsiz adımlarla soluk soluğa evin kapısına dayandım kapıyı çalar çalmaz annem :neyi varmış oğlumun dedi, bir şey yok , boşuna endişelenmişiz ufak dönemsel baş ağrıları der demez bir oh çekti hayatta annemden başka kimsem yoktu babam ben çok küçükken vefat etmişti ,hastalığıma üzülmüyordum ben ölünce annem yalnız kalacaktı ve ne yapacaktı bu düşünce beni yeyip bitiriyordu, bir de ilk defa anneme yalan söylüyordum müthiş bir pişmanlık vardı içimde .....
sevdiğim bir kız vardı yanakları gamzeli
gözlerine baktığımda ,gözlerini çekerdi
annemden iyi olmasın ,annem gibi severdi
söyleseydim hasta olduğumu
içi içini yerdi
......
yalandan da olsa gözlerime gülerdi
ağlayarak giderdi