"oysa ben her şeyden vazgeçmiştim"...

suskun şiirler kurak mevsimleri anlatır
ama sen bir türlü göremedin!
yüreğime gizlemiştim yağmurları
bulutlar neden yağmıyor anladın mı?

yağmur duasında gözlerimin lisanı
ha yağdı ha yağacak
seni sakladığım gülüşlerim ıslanacak
tıpkı yokluğunda yazdığım şiirler gibi

yalnızlığın tenhasında ağlıyor yüreğim
kimselere göstermeden siliyor ellerim

inanmıyorsun değil mi?
küskün bulutlara sor!
belki çalınmış senelerimin öcünü saklıyorlar
kim bilir?

yıllardır içimde sakladığım sen
sol yanımdan sel olup akar mısın mısralarıma
keşke yağmur yağsa ve yine şiirlerim ıslansa
sonra satır aralarında buram buram nefesin koksa

gurbet akşamlarında dinlerim yokluğunun türküsünü
sılada beklerken içime çöreklenir yalnızlığın korkusu
susar saatlerce gözlerimin karanlığa olan tutkusu

hani beni sana getirecek şiirler demlerdin gözlerimin ç/ayından
neden susuyor hece hece gözlerimi yazdığın şiirler

şimdi kapı çalsa beni en iyi sen anlarsın diyen sesin
şu acıyan yanlarımı sarmaya başlasa
ismimi işaret ettiğin mânâ
hadi yine şiirler yaz adımla müsemma

müellifi sen değil miydin?
bi haberdi ahu gözlerinden...
siyaha tutkun şiirler güftele
satır aralarında sen adımı sakla
tövbe bulamazsam
gitmelerin kadar içli bir yağmur yağsın
ve ben sudan sebeplerle unuta(maya)yım seni...

Bir bakmışsın ki kabul olmuş dileğin işte böyle bir duanın şükrün’deyim!

Nuray AYHAN...