Kendimi tanıyamaz oldum
Kendimi tanıyamaz oldum panik ataklarım çok arttı
Kendi kendimle konusmaya başladım bu aralar Gözü açık hayaller kurmaya başladım Dizlerim bu aralar çok titriyor sanki ufacık bir yel esse bir dokunsalar Düşecekmiş gibiyim... Aslında düşmekten korkmuyorum düştüğümde kalkamayacağımı biliyorum Hiç yoktan çocukluğum geliyor aklıma Mavi çizmelerim priketleri kırıp içine koyduğum misketlerim terle karışık üşümeye başlıyorum gece nöbetlerim başlıyor ardı arkası kesilmeyen Aklıma ellerin geliyor, ellerim titriyor.. Aklıma gözlerin geliyor, gözlerim doluyor Aklıma yüreğin geliyor,kalbim duracak gibi oluyor Hayatımdaki herkez sessizce çıkıp gittiler Benim hiç gürültülü bir hayatım olmadıki zaten Yalnızım.... Tarifi imkansız acılar içinde ufak ufak kayboluyorum Küçük küçük eriyorum Bağırmak istiyorum gelişi güzel Sensizliğe ve bu amansız sessizliğe dur demek istiyorum Oysa hiç birisi olmuyor Başlıyor gene terle karışık gece devriyelerim Recep Sezer |