BİR SANA RAZIYDIM
Keşke sevmeseydim, görmeseydim seni,
Keşke kördüğüm bağlamasaydım yüreğimi,
Sevda yollarında bitirmeseydim kendimi...
Şimdi, ahlar tühler içinde kalmazdım belki...

Keşke sevmeseydim, görmeseydim gözlerini…
Keşke yanmasaydım, keşke yanmasaydık,
Bak şimdi keşkelerin ardında kaldık işte,
Kalmasaydı yarım, solmasaydı aşkımız keşke...

Pişmanlığın, sensiz keşkelerin içindeyim
Girdabına düşmüşüm, aşkının dibindeyim
Ne kadar kaçmaya çalışsam "o" kadar sendeyim,
Boğulmakta, dehlizlerinde can çekmekteyim...
Ey! Sevgili, gör beni, yüreğim param parça,
Şimdi meçhul yollarda, hayatın sonlarında,
Ne büyük acı "ölüyorum" aşkım başka kollarda,

Suçlumu sahi gözlerim? Sana olan keşkelerim...
Bilmem ne istedin ki bizden, masum sevgimizden?
Konuştun durdun, hiçbir şeyi dinlemeden...
Yaktın, yıktın, çaldın, kaçırdın ömrümüzden,
Yükledin sonra boynumuza bin bir derdi, gittin düşünmeden...
Karabasan sözlerin, uykularımda sıktı boğazımı,
Taş sanıp vurdun da vurdun, kestin avazımı,
Oysaki sevdiğim, sevdiğimi söyleyecektim,
Küstürdün, sensiz nefes almaz, bu uslanmaz haylazı...

Bir sana razıydım ben, bir sana olmazım yoktu,
Gözlerinle uyur, gözlerinle uyanırdım,
Sözlerinde can bulur, sözlerine kanardım,
Bir sana aldanırdım, çünkü başkasına güvencim yoktu...

Sen benim inançlarımı çalıp ta gittin,
Keşkeleri boynuma vebal bırakıp ta gittin,
Oysaları ve öteki hayatları miras saydın da gittin,
Sen beni, ulu orta, düpedüz, çırılçıplak bırakıp ta gittin...

Keşke tutmasaydım ellerini, görmeseydim yalan gözlerini,
Nereden bilebilirdim ki? Yanmalar bana, yaşamalar sana,
Kalacak şu yalan dünyada haram olan ne varsa bana,
Hiç inanır, açılır, anlatır, sokulur muydum yanına?

Şimdi kül olan benliğimde sensizliğe alışıyorum,
Her sabah ve her akşam kapı kapı dolaşıyor,
Yokluğuna çare arıyor, yaşamaya çalışıyorum,
Fakat olmuyor işte sevdiğim, sensiz yaşayamıyorum...

İsmet Polat