"Hali beyan, hüznü ziyan eylemektir..."




"Kar kokulu tomurcuklar
uyandırır düşlerimi
beşiğimde yemenisi annemin
kokusu dolanır boynuma gül’cileyin
elleri;
taze sevinçler yumağı
sarılırım rengine
yine de doyamam ki..."



ah annem!
her şey böyle gitmedi bil ki...
boynumdaki gül kokusu terk etti beni önce
aşkı tattı tenim en içlisinden
ve acılar büyüttüm avuçlarımda en dişlisinden!
saçlarımın her teli birer ayrılık seli
serimde düşler;
yaşanmamış
yaş almamış...
döşeğim mayın tarlası
pimi çekilmiş bomba yüreğim
her gece ayrı bir infilaklar dizisi
ne yaparsam yapayım
silemem ki katliam izlerini!
ey güzel annem...
masallar prensesin
şimdi nasıl arıyor o yorgun dizlerini..




soğuk vurdu içimin sen dallarına
yeşili maviye buladı en koyusundan
hangi ara döndü griye gökyüzüm
seçemedim,bilemedim..
yükleyip sırtına umudu
kimler gelip geçti içimden
bir bilsen...
yok yok..
daha iyi olur bilmesen..




kuşlar geçiyor bak..
kurtlar uluyor dışarıda
aç köpekler aranıyor avlumda..
bekliyorum sabahı, güneş doğsun alnıma
dudaklarım
soldu kararsız öpüşlerden..
yorgun ayaklarım, hep yokluğa gitmekten
gel annem,
al gözlerimden bu nemi
koy çocuk düşlerimi yerine
en pembesinden...








Özlem Tarhan Yağcıoğlu
şubat devrilirken...