Maviyi





grilik içinde bekliyor insanlar
kuşları görüyorlar gökyüzünde
yükseldikçe belirsizleşen kanatlarıyla
dönüp bakıyorlar sonra
yükseldikçe sürüngenleşen kişilere
ne duruma getiriyor parayla, onursuz ağırlaşmak
kanunları bile kendilerine yaparak
yok sayarak mavi gökyüzünü
yedi renk katmanını hayatın



bir nokta insan soruyor diğerine
ne zaman doğacak umut
şu simsiyah bulutların arkasından
nasıl ayıracağız bir parça maviyi
olanca grilik arasından, ne zaman
bizim de bir avuç gökyüzümüz olacak
şu sıkıntılı yürüdüğümüz dünyada
suyu bulacak mı ayaklarımız
deniz kuşları gibi


nasıl özlemle bekleşiyorlar çocukça
temizleyelim karanlığın dikenlerini
rahat adım atalım yarına,
tutup denize fırlatalım
üstümüze atılan taşları
maviyi bulalım
kanatlarında martıların
suyu damlayalım


dönüp baktığımızda arkamıza soralım
biz mi yaşadık bu karanlık zamanları
kimindi elimizle dokunamadığımız ay
nasıl tapuladılar maviyi!



6. 2. 2014 / Nazik Gülünay
___________________________________________

Zaman, zaman, ufkumuzu sarsa da bu kirli grilikler, insanın en acil görevidir bir an önce onlardan kurtulmak. Bu temizliği her durumda yapmak zorundadır, her toplumun insanı korkmadan, yılmadan, deli danalar gibi ortalarda bağırıp suçluluğunu, hırsızlığını, gizlemek isteyen sahtekar din bezirganı kabadayılardan. Faşizmi ve sömürüyü, bölüp parçalamayı, ille de irticayı hakim kılmak isteyenler, elbette hak - hukuk, kanun nizam tanımazlar. Hele de suç üstü yakalananlar, işlerinin bittiğini anlayanlar, kaçacak yol ve yolakları kalmayanlar; çok iyi bilinmeli ki can havliyle saldırırlar. Onlar ki züccaciye dükkanındaki çıldırmış, ne yaptığını bilmeyen fillere benzerler. Maalesef verecekleri zarar ve ziyan, cüsseleri kadar büyüktür. Önemli olan onu züccaciye dükkanına sokmamak. İşte insan toplumsal ferasetini bu noktada gösterecektir. Akıl böyle durumlarda işe yarasın diye verildi insana. Akıllı toplumlar, toplum cellatlarını iyi tanırlar. Vakti zamanında tedbirlerini alır, toplum cellatlarının kurbanı olmazlar.
Akıllı toplum insanları, kara bulutların, rahmet olan yağmurlar yerine bazen korkunç fırtınaları da getirdiğini düşünür, taşkın ve seylaplara maruz kalmadan tedbirlerini alırlar.
Pek çok fırtınalı kara bulutları savıp, turkuaz maviliklere kavuşan toplumların sayıları az değildir. Bizim de toplum olarak, üzerimize kara çadırlar gibi gerilmek istenen kara bulutları pek çok zaman kovduğumuz bilinir.

Yine çok güzel yazmış yetkin kalem, önemli mesajlar vermiş cesur bilinç.
Esenlik ve mutluluk dileklerimle kutlayıp selamlıyorum değerli dost şairim Nazik Gülünay sizi. Kemal Polat

Hanımefendi resim çok ilginç, şiir çok sıkıntılı.
Kuşlar kararmış gökyüzüne nazarak ne kadar beyaz.
Şiirde neden yok bir avuç mavi ?
Katedrallerin kuleleri ne kadar da uzamış yaracak gibi semayı.
Şiir neden karamsar ?
Kuru da olsa henüz yaşayan bir ağaç var resimde.
Şiirde suyu bulan kuşlar ne yapmışlar ? İçmişler mi kana kana sadece yüzmüşler mi üzerinde ?
Uzaktan direği görünmüyor mu cankurtaran teknesinin ?
Vay ki vay !
Tebrik eder saygılar sunarım.

Tebrikler.Benim de içimde aynı duygular var.Bu ülkede yüreklerde çiçek açması çok zor.Martıların kanatlarından maviyi buluruz inşallah...