kırk yılın kahvesine
günleri bile
sığdıramadı kalbin
tutamadığın ellere
bahane olmuş gözlerim

onca sevgiler yıkılmış
kaderinden kaçmış
yıllar ise ağırlaşırken içinde
aklın şarkılarla oyalanmış

takılıp kalmışsın türkülere
içinde ayrı ayrı söylenen
ayrılık hecelerine
bırakmışsın kendini

sözüm ona
bir beklentim yok senden
hani senin hiç bir durak
bulamadığın gibi
benim de şehrine giden
bir yol yok içimde

sade bir hayat yaşıyorum
içinde çiçekler yok
sen de yoksun
ama hüzün de yok
sadece yağmur ve gökyüzü
her dakika yağıyor
ve her dakika ağlıyor

nedeni yok
bilmiyorum
soramıyorum da
çünkü
dillerinden
anlamıyorum
yoruluyorum
ama yaşamaktan da
vazgeçemiyorum

gelmiyor
gidip de dönenler
geri gelmiyor anne
umutlar küsmüş
beklenmiyor
ama umutsuz da
yaşanmıyor

Çaresi alışmaksa
alışıyorum
içimden atılırmı
bilmiyorum
dayanabilirmiyim
onu düşünmek bile
istemiyorum

inan kalbim
inandıklarıma bile
inanmak istemiyorum
çünkü ben artık
kimseye
güvenmiyorum

amaç yaşamaksa
yaşıyorum
ama acıyla
ama yalnız yaşıyorum
ya da avutuyorum
bilmiyorum

amaç sevgiyse
o benden çoktan gitti
biliyorum
gelmesini de
hiç istemiyorum

çünkü hepsi
birer ikiz gibi
bir birine benziyor
birer birer gelip
eninde sonunda
terk ediyor

hep aynı perde
ve hep aynı oyun
aynı film
ve aynı dert
yeter
yeter artık
ben gidiyorum
.
.
.
Mawish
.
.
.

AYNI PERDE – Mawish Şiirleri

.
.