yolların yolsuzluğunda
usulca geriye yaslanıyor kalbim
yarınların bir umudu olmadığından
geçmişe savrulmuş yüreğim

yeni bir hayat desem
karla kaplanmış bir yol çıkıyor karşıma
yürümek istesem
üşüyorum bir anda buzulların ardında

o sıcak yaz aylarında ise
uzunca dursam bile güneşin alnında
yakıp kavurmuyor artık bedenimi
çünkü içim öyle yanmış ki zaten
yanabilecek onca değerler bile
suya sığınmış yüreğimde

acıtıp vuracağı kadar
yakıp yıkmış zaten felek
biraz düzlüğe yer kalmışsa bile
o da sil baştan bir hayat için elbet

düşüp kalkmak hayatın bir cilvesi
ya da alışık olduğumuz bir yaşam gibi
her defasında aynı şeyleri yaşamak
ve yine her defasında yeniden doğup
yeniden ölmek gibi bir hayat sanki

Hani kendimizle konuşmak gibi
kendi kendimize anlatıp
kendimizi dinlemek
kendi seçimimizi yapmak sanki
yağmurlu bir günde
ağlayarak
en güzel günleri kaybetmesi
ve acıyıp susarak
terk etmesi yaşadığımız şehri
ne acı değil mi

şimdi ben gidiyorum
ama
ilerideki bir yola mı
yoksa geride kalan yıllara mı
bilmiyorum
bıraktım rüzgara kendimi
öylece gidiyorum
nereye varır kalbim
nerede durur yüreğim
onu hiç bilmiyorum
bildiğim tek bir şey var
ezbere bir hayat yaşıyorum
.
.
.
Mawish
.
.
.

EZBERE YAŞIYORUM – Mawish Şiirleri
.
.