Bırak dökülsün gözlerimden
Yağmur yağmur kanlı yaşım
Tutma düşsün dizlerine
Aşkınla mecnun mağrur başım
Vurulayım meydanında erkekçe
Teli olduğum o hilal kaşın
Sonra yıka zümrüt gözlerinle
Rahmet sunan ellerinle kefenle
Ve göm beni derya deniz kalbine

Yanan ufka dalıp gidiyorsun biliyorum
Gözlerin hüzün yolculuğunda yorgun
Ruhunda cevabını arayan sorular
Bitap düşen kalbinde yangın var
Şubat soğuğu değmiş türküler söyleme
Ay yüzüne kırağı çalmasın
En güzelini bul diye
Güzeli katlediyorum kendi ellerimle

Kalp savaşının ardında yüreğim kan revan
Bıraktım bembeyaz gelinlik içinde
Kırmızı kuşağı bağlanmamış yaralı bir can
Dudağımda ölüyor sözcükler
Hikayemiz yarım, şiirimiz hazin
Berrak suyumuza karılıyor kan
Sen küfürler savur şafağa çocuk
Doğurmasın gözlerime güneşi
Kimsesizlikti bu fenada en büyük korkum
Şimdi yokluğun ölüm kadar yaman
Kurudu mürekkebim karardı ömrüm
Mutlu bir yüzde durdu zaman

Bırak sönsün gözlerimde
Sana yangın bakışım
Bırak nefes olma bu cana
Kara toprakta noktalansın iç savaşım