Unutabilirmi İNSAN
yaşanınca bir mevsim
Öylece yağıyorsa kar yüzüne
Bırakmışsa kendini sonsuzluğa
Ağaçtan düşen yapraklar
Gökyüzünde simsiyah bir bulut
Gece gündüze bulaşıyorsa
Saatler kısalmadan ayrılığa
Saclarında yağmurlar dolaşıyorsa
Bulunmazken ağlamaya bir sebep
Fırsat bilip göçmen kuşlar konuyorsa
Dökülmüş yaprakların
Kuruyan dallarına
Bir çoçuk ağlıyorsa
Dönmeyeceğin ıraklara bakıp ta
Bütün bir mevsim dolanıp ta yeniden
Olgulaşınca hasretin baharın yüzünde
Ve aynı acıyı vererek yeniden
Unutabilir mi insan seni
Eski tadı kalmadıysa şarkıların
Sigara düşündürmüyorsa
Artık seni bana
Uçup gitmişse ardından
Yastığımda ki sana dair son kokun
Sığmıyorsam Bu odaya bu eve dünyaya
Sızıyorsa acı yüreğimden
Gözlerime umarsızca
Yalnızlık sarıyorsa bir meçhul gibi bedenimi
Unutabilir mi insan SENİ