Sanki bu millet sağır, bağır Allah’ım bağır!
Aynı Hakk değil miydi bizim gibi taptığın?
Öyle sözler ettin ki, inan kurşundan ağır!
Allah’ını seversen, iş mi senin yaptığın?

Vatan hainlerini tuttun başın üstünde!
Yarıyı kucaklayıp, yarımıza küstün de...
Bir ucube yarattın zata mahsus büstünde!
Allah’ını seversen, iş mi senin yaptığın?

Aldın Türk milletini ayağının altına...
Bir hocan da tüm sildi, seslenmedin haltına!
Değiştin memleketi üç beş çakma altına!
Allah’ını seversen, iş mi senin yaptığın?

Çarpılmamışsak eğer Hak’kın azametinden!
Bir de içimizdeki masum halk nimetinden...
Bir özür dilemedin necip Türk milletinden!
Allah’ını seversen, iş mi senin yaptığın?

Kaldı mı ki milletin gönlünde bilmem yerin?
Çok kırıldık inan ki, düştü ya tüm değerin...
Açtın f e t r e t devrini, bak işte gör eserin!
Allah’ını seversen, iş mi senin yaptığın?

Hani ya miğferindi başındaki kubbeler! !
Unutturdu mu yoksa yaşanan debdebeler?
Böyle mi aşılırdı eskiden engebeler?
Allah’ını seversen, iş mi senin yaptığın?

Her geçen gün büyüyor memleketin yarası!
Hiç tükenmek bilmiyor yolsuzluk yaygarası! !
Kutulara da girdi ülkemizin parası...
Allah’ını seversen, iş mi senin yaptığın?

Uzun sözün kısası, söylenecek çok söz var;
Kavurdun ciğerleri, dilinde ne çok köz var?
Cayır cayır yandık biz, işte nizam var göz var!
Allah’ını seversen, iş mi senin yaptığın?

Antalya-2014/01

TDK:

ucube: çok acayip, şaşılacak kadar çirkin olan...
halt: uygunsuz söz söyleme, uygunsuz iş yapma.
debdebe: görkem, ihtişam, tantana, şatafat, şaşaa...