umutlarımı yükledim bir sandala gidiyorum bu gece
ayın şafkı vurmuş deniz üstüne parlıyor yine
kaç kadeh daha kırılacak bilmiyorum bu gönlümde
ansızın kapılıp gittim uçsuz bucaksız sevda nehrine
yıkıldı dünya bugün bütün dertleriyle üzerime usta

çocuk ruhlu bedenime kurşunlar yagdırdılar acımadan
kara kalemlerle yazdılar mezar taşıma adımı soyadımı
bir ince çizgide yürüdüm hayat boyu ha koptu ha kopacak
esen rüzgarlara bıraktım vefasız yare yazdıgım mektubu
serseri bir aşka tutuldum kangren olmuş hayallerim usta

uzayan gecenin tükenmeyen zamanıydı rüyalarla yaşamak
sakladıgım yaralı kalbimi söküp çıkardım bugün gün yüzüne
tebessüm ettim biran durup kaderin bitmek bilmeyen çilesine
sıgmadı şiirlerdeki feryadım ne yer yüzüne ne gökyüzüne
ahuzarım kanayan sol yanımdı dermanı olmayan sevdam usta

karlı dağlar arasına kurulan dar agacına astılar umutlarımı
kimselere söyleyemedim yasak sevdamın yüregimde yaşadıgını
kızgın demirlerle dağladılar bagrımı tek damla yaş dökmedim
dalından koparılmış bir yaprak gibi kopardılar beni hayattan
etraf neden karanlık güneş neden dogmuyor benim dünyama usta

duygularıma yenik düştüm ben bilen olmadı sevgimin degerini
hasretleri özlemleri büyüttüm körpe yüregimde anlayan çıkmadı
benim için bugünün yarını yok artık alın sizin olsun hayatım
bir dirhem canımı sıgdıramadım ruhsuz bedenimede ona yanarım
diken serilmiş yollarıma başaramadım yürüyemedim affet be usta

anlımın yazısı kanla yazılmış degiştiremez kimse kaderimi
o kadar yoruldumki o kadar bitkinimki ansızın yıkılabilirim
inanmıştım bağlanmıştım ama o kahbece vurdu sırtımdan beni
duygularımı körü körüne hesapsızca hiçe saydı yaktı yıktı
telafisi olmayan derin yaralar derin yaralar açtı be usta

Erkan ŞEREMET