0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
870
Okunma
Giderken yüreğim kurudu sanma
Ben sana yar oldum, beni öldü sanma
Sen giderken güneş battı, odam karanlıkta kaldı sanma
Namluya mermiyi sürdünya, beni kurtuldu sanma
Sıktığın kurşun kalbimde hatıra kaldı
Mavzer sesi gibiydi çığlıklarım
Feryatlarım, haykırışlarım karıştı birbirine
Kanlar yağmur oldu aktı geceye
Bundan kötü ölüm yoktu kanlı çiçeğe
Sılaya özlem kattı gözümden akan damlalar
Vurulup toprakta yatan benim
İlk aldığım yara değildi, senden geriye kalan
Hançer deşmediya, kanayan yüreğimi
Öldüğümü sanıp gittinya, arkana bakmadan
Gözümden süzülen yaşlar arkandan aktıya, dönesin diye
Aramıza kilometrelerce yollar, şehirler koydunya
Şimdi yatağımda mezar gibi yatan benim.
İbrahim DALKILIÇ