5
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1796
Okunma

Toz duman ortalık,
Göz gözü görmüyor,
Bir o kadar viranım,
Hiç böyle olmamıştım…
Göz kırpmakta yıldızlar
Ve açmış kollarını
Beni beklemekte,
Bir o kadar soğuk,
Ben ise sessizim ve
Hiç olmadığım kadar kayıtsız.
İçimde kıpraşan beşeri korkularım,
Virajı yok ki bu amansız yolların
Geçerken yanından
O dipsiz kuyuların:
Düştü düşeceğim,
Yol yakınken kaçmalıyım.
Sitemin biri bin para,
Kaldım tam da
Karanlığın ortasında,
Fısıltılar çalınırken kulağıma,
Tüm ahvalim kayıplarda.
Ne varsa sınır tanımayan,
Ben asla bunlarla başa çıkamam.
Yanlışlar götürdü
Bildiğim tüm doğruları,
Oysa hayat bana böyle sunulmamıştı.
Çaresiz, ıssız
Ve bir o kadar korkak.
Tüm ruhlar kaldı çırılçıplak;
Hani nerede dingin günlerim,
Bilinmezliğe bir kez daha yenildim.
5.0
100% (6)