Ne zaman gözlerimi kapatsam sen geliyorsun aklıma
Karanlıklarla dolu gözlerine bakıyorum.
Mutluluğu, heyecanı, sarhoşluğu yaşıyorum.
Elimde bir kadeh şarap ve önümde uçsuz bucak bir yol...



Kapılar aralanıyor, sonu çizilmeyen bu gidişle
Karanlıklar dökülüyor, bir bir geceden
Yalnızlık, mutsuzluk ve yok oluş başlıyor bu gidişle
Ve artık bir gidiş başlıyor, dönüşü olmayan bir gidiş!



Gökyüzünden dökülüyor maviye çalan hıçkırıkların.
Lime lime parçalanıyor, sağlı sollu yanakların.
Hançerlenmiş yaralarla dolmuş sözlerin.
Ve bir gidiş var gözlerinde, dönüşü olmayan bir gidiş!



Bir gidiş başlıyor artık, sonu olmayan bir gidiş.
Sararmış yapraklarla kaplanmıştı bu yol.
Nereye, kime gidiyordu, meçhullerle dolu olan bu yol?
Ve bir gidiş var gözlerinde, dönüşü olmayan bir gidiş!



Şiirler dökülür, türküler yazılır gidişinin arifesine.
Adın yazılır, resmin çizilir pencerenin buğusuna.
Hatalar yol alır, ateşler ülkesinin diyarına.
Ve bir ayrılık yası tutulur, dönüşü olmayan bu meçhul yolda


İbrahim Halil ÖZLÜ