neyin telaşına girer ki duygular
nefes alıp vermek değil ki tek amacın
acıyı çeken bilir ey hat
yol yolcunun han hancının

güneş kırıntılanır durur suyun üzerinde / sabahtan akşama kadar
rüzgarlar paramparça / buram buram toprak kokar bedenler
ter atmak lazımdır burada sanırım biraz !

bir elma ile cennetten suale düşünce insan !
hikmet bu ya zaten / kendi kendine yapılan bir imtihan / bir mizan

güne doğarız kısmetse her sabah uyan !
yada geceye ay doğar yıldız doğar
gizem yok / sır yok hikmet i kadar her şey akla / sadece ayan

unuttuğuma da sevindiğim olur benim
bir kibrit ışığı kadar olsa /yine de umut
hatırladığıma..........

her rengin içine karıştı ise siyah
yürünmez ateş üzerinde yanmadan
güneş tutulur
ay tutulur
hayat var
yok sanılmadan yaşamak
cennetten mi inmişti yoksa
babilin asma bahçelerine üzüm
uzun uzadıya hikayeler dolu uzun uzadıya hüzün

iflahını kesiyor insanın bu
hayat desem zaten iflahsız
hangi nefes zamanlı hangisidir zamansız
her şey aşikar artık / su yürüyor samansız

doğmak ölüme mahkum
özgürlük dil ucunda
bir birinden hep farklı / can içinde acın da...............