3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
987
Okunma
Bir omuz atıp kapına
Aydınlığın olabilirdim
Ya da pusatlanıp pencerene
Seyredebilirdim o pak alemini
Kalem kutuna saklanıp
Kelimelerin de olurdum
Okul dönüşü evim gibi sıcacık
Fısıldardın masal kahramanlarını bana
Gökyüzüne kaldırıp avuçlarını
Dilerdin çokluğu yaratandan
Limon ağaçlarına tırmanırdık birlikte
Kül rengi bulutlara tırmanırdık
Tenlerimizde tutuşurdu aşk,
Tarifsiz mutlanışlara tırmanırdık
Fakat hayır
Hiçbiri değildi biriktirdiğimiz
Çünkü saftık ve de masum
İsteseydik yalanlara inandırıp
Öperdik gerçeği alnından
Öğle sonu güneşim
Yağlı ilmeklerimin son mili
O çiçeğin kokusunda kaldı aklım
Yorgunluktan
Acıdan korkmadım hiç
Sesin sesime,
Benim senine yetince
Azlık kimin umurunda
İm takısı adının yanında
Öylece kaldıkça...
5.0
100% (9)