Biliyor musun ömrüm
Anlaşılmamak ağır geliyor yüreğime
Yorgun olan gönlüm ses veriyor derinden
Bu gece gidiyorum
Vurgun yediğimiz yere
Bu yükün kefâreti ne bilmiyorum
Aylardır ertelediğim yolculuktan kaçış yok
Yüzleşmeliyim kendimle geçmişle
Uzun zamandır
Konuşamıyoruz seninle
Sanma dilimin sesi kesik
Can sıkıntısının tenha yerine gizlenmiş uykusuzlukla
Başım fena dertte bu aralar
Bu yüzden dağınık cümlelerim
Bağışia

Çok geç olmadan
’Dünya gözüyle’
Görmeliyim ana toprağımızı

Uzak diyarlardayım gözüm
Fırtına berbat
Eskiden olduğı gibi sert burda kış mevsimi
Kar boran göz gözü görmüyor
Yollar kayıp
Senin anlayacağın
Bıraktığımız gibi her şey
Geceler gündüz yine
Kar esâreti can sıkıcı
Zor tırmanış
Kar düşmemiş topraklarda yaşarken
Unuttum sanma
Dağın eteğinde yolumuzun kaybolduğunu

İki gözüm
Merak etme
Dayanırım bu yüzleşmeye

Bahçede diz boyu kar var
Kardan adam yapmanın tam zamanı
Ellerimle şekil verdiğim adama
Kömürden göz taktım
Şapkanı hediye ettim
Çok sevdiğin atkımı doladım boynuna
Üşümesin diye ateşten gömleği sardım
Kardan adama
İkimizden son hediye

EyvALLAH iki gözüm

Kar kokan bu şehirde
Seninle var olduğumuz yerde
Huzur koklamak ömre bedelmiş
Anladım ki
Yüreklerin bir atması yetmiyormuş

Ölüme söz geçmiyormuş

Çaresi yokmuş
Kaçmakla sarılmıyormuş yarası bu derdin


Deniz Derya Giritli