hayrettin taylan


epifonem poetikler




1..
mükemmel bir tecrübenin varsıl aşkıydın
yakınlaşmanın karşılaşmasında güçlendi kimliğim
sevmenin karışmasında güçlendi yüreğim
tasarlanmış bir incelik değildin, doğaldın öylece girdin doğama
korkunun örtüsünü , soyut korkuların perdesini kaldırdın
stratejik bir yaşanırlık yorumuydun
tutkuların sobelenmesine ebeydik ebedimizle, ezellimizle
sevdik dün gibi, zaman gibi, biz gibi


2…
kavimler göçü kadar sorunsallardan geldik aşkın huzuruna
iyi olmak ve iyi sevmenin güncesine kitap gibi okunmaktı huzur
yanıtımız ,kanıtımız varken korku olamazdı
kendimizi ifade edişin bilinç kulesinde sağlıklı insan sevdasıydık
sevdik dün gibi, zaman gibi, biz gibi



3…
tutulmanın boşluğunda, ulusal bir izin atlasındaydı sevgi rengimiz
değişimin kavında, yalnızlığımızın buzulu yanar
sarsar istemeler
övüncün sayfasında öndeş öznelere teslim güleç güneştik
benliği yitirilmiş güvensizlik dili değildik
kuşkunun bitiklerinde aşka yenilmişliğin asrı değildik
aynı sevmeye uyarlı saat gibiyiz
aynı içsel uyanışın berraklar sınırıyız
aynı anının aynasında kırılmışlık siniriyiz
aynı benliğin aşka aşılı meyve tadıyız


4…

ben’den ağırdı, sen’den sağırdı aşk
bizle hafif ve konuşkan oldu aşk
açık aramazın dekoltesini kapatmazdı uzaklar
kırgınılığının bestesini okusa da kırlangıçlar bitmezdi sensizlik
ikimizin sevdiği şarkı anlatırdı hiçbir şeyin anlatamadığını
susar dinlerdik, dinler söylerdik aynı merakla, meramla

5…
aynı mesafeden bakışın nitel yüzüyüz
unutulmaya mahkumluğun mahkumu değiliz
mahkemimiz ,sevgiye muhkem gönlümüzde kurulu,
ağ’yar değiliz
gitmelere sözcükler, manalar,sızlanışlar, içlenişler yetmez

sevmek ve sevilmek dünyanın en acil çaresi
sevmek ve sevilmek dünyanın en açık çırası
sevmek ve sevilmek dünyanın en büyük çınarı
sevmek ve sevilmek dünyanın en kutsal m’anası