sonu gelmez bir akşamın ilk saatleri
hava daha yeni kararmış
güneş ise yavaşça batıyor içime
ve geceden sabaha
uzun bir yolculuk başlıyor kalbimde

alışılması zor ama
imkansız olmayan
bir hayat geçiyor hemen içimden
dur desem de durmuyor yaşam
öylece geçip gidiyor gözlerimden

bir filmin şeridi gibi
daha dün başlayan anıları
şimdi ise eş zamanlı yaşıyorum
ama farkında değilim
bilmiyorum
çünkü ayakta uyuyorum

günün yorgunluğu mu yoksa
dünün
perişanlığımı vurmuş
onu hiç bilmiyorum
sadece uyurken
kendimi izliyorum

kendime bakıyorum usulca
aynalarda göremediğim kimliğimi
düşlerimde hatırlıyorum
gecenin karanlığında ise
kendimi keşfediyorum

hatırladıkça seni
içiyorum
duman duman olan başımda
kendimi kaybediyorum

üşüme hissiyok
ellerim de titremiyor
içimde sadece
kocaman bir boşluk
ve ben
oracıkta sallanıyorum

çıradan bir gece gibi
bir gece yaşıyorum içimde
biraz kıvılcım olsa gözlerimde
oracıkta yanacakmışım sanki

sulanmak istemiyorum
çünkü hiç susamıyorum
acıkmıyorum da aslında
ben sadece
kendimi izliyorum

ara sıra
sen de çıkıyorsun sahneye
bir kaç cinayeti
aynı anda işliyorsun
bir kaç dakikada
cehennemi yaşatıyorsun
bir kaç dakika sonra da
kayboluyorsun
öyle hızlısın ki
işini çok iyi biliyorsun

ve sabah olmuş
bir son bahar esintisi içimde
dünler gitmiş
yeni günler gelmiş
gün doğarken
gözlerim hüzünlenmiş
ben varım
ağaçlar var
çiçekler açmış
acıkmışım
biraz da üşüyorum
uyanmışım
ısınıyorum
yoksun
ne mutluyum
yaşıyorum…

.
.
.
Mawish
.
.
.

YOKSUN YAŞIYORUM – Mawish Şiirleri