Gözlerimin ulaşabileceği bir yerden dinle beni
en çok oralara ulaşır ateş halinde ki sesim
isterim ki yanasın benim gibi
o yüzden gözlerimizin buluştuğu yerden dinle beni.



Şimdi..Sadece dinle...



Kocaman bir alın yazısını
pişirip pişirip önüme sürdüğün günden beri
tok geziyorum sevdalara
gözüm kalmıyor vitrinlik aşklara
ben ölümü tekrar tekrar kucaklarken neonların altında
gölgem uzuyor sensizliğin kaldırımlarına
ölememenin doğum sancılarını çekiyorum
sessizce vurulduğum yeri gösterirken işaret parmağım
sen sessizce şeytanla satranç oynuyorsun
ne yazık ki onun gibi kandırmaya doymuyorsun.



Bir rençber gibi kazıyorum miras bıraktığın hazan topraklarını
alt üst ediyorum
yeni yalanlar ekilsin,
çabuk büyüsün diye
inanmaya hazırım her seferinde.



Kulakları sağır eden bir sen var sur da üflenen şimdi.



Gözlerimin aklına düştüğü yerdeyim
aklın yüce dağlarda
aşağılara sakın bakma
korkarsın.



Oralar yetim
oralar karabasanların çığ gibi büyüdüğü izbe köşeler
sen anlamazsın nasıl ölünür her gece
ve nasıl dirilinir umut vaat eden güneşle.



Anlamadığın kadar yakın anladığın kadar uzağım artık.



Paytak adımlarla yeri dövüyorum
sallanan ben değil ruhum
Küçük bir umut peşinde bu ne yalpalayıştır her seferinde
verin mavi kelebeği avuçlarıma
omuzum dan atıp dilek tutacağım yine
gidişimin seni de vurması dileğimle.



Bitti dediğim dilim kopsun, yerine gel diyen kelimeler yapışsın isterdim .



Bir çamaşır ipine asılan duygular
ayrılık rüzgarının soğuk nefesiyle yavaş yavaş kururken
çöpçü balığı gibiyim
gönül camım dan kalan her anıyı temizliyorum.
sadece buğusuna parmağımla döğme yaptığım
o kalp işaretine dokunmuyorum
antika diye saklayacağım..



Artık gidebilirsin, dinlediğin kulaklarına mıh diye adımı çaktım.
uınutmayı çıkar aklından seni bu sefer ben gibi yaktım.



Ayvazım DENİZ