Yolların yükünü çekmez kamburum,
Yaratan Mevla’dan derman beklerim,
Telleri kırıldı sessiz tamburum,
Huzura varmaya ferman beklerim.

Ne bir yurdum kaldı, ne de bir hane,
Şimdi mesken oldu köhne meyhane,
Gönül huzur arar, meyse bahane,
Oturmuş ellere hayran beklerim.

Baharı görmeden yazım savuştu,
Cümle âlem sevdiğine kavuştu,
Şu kara zülfümde aklar oluştu,
Hasat zamanıdır, harman beklerim.

Ayıramaz oldum akı karadan,
Duymaz mı feryadım beni Yaratan,
Nadanlar kesildi başıma sultan,
Hesaplaşmak için mizan beklerim.

Neler gelmedi ki garip başıma,
Eller zehir kattı benim aşıma,
Yakındır zamanım en son yaşıma,
Hala eğirecek kirman beklerim.

Anlatsam derdimi taşlar dayanmaz,
Dururken bir gönül boşuna yanmaz,
Ağyarımı bırak, dostlarım anmaz,
Kadrimi bilecek insan beklerim.

İDRİSOĞLU işi keselim kısa,
Bir ömür katlandık biz nice yasa,
Allah’a sığındık çekmeyiz tasa,
Aklımı yitirdim nalân beklerim.

20.01.2014 22.45

Ahmet İDRİSOĞLU