Billur pınarları buz gibi akar
Dertlere devadır Üçlüce Köyü
Avu çiçekleri mis gibi kokar
Özlenen havadır Üçlüce köyü

Meyveyle yüklenir, baharda dallar
Yeşile bürünür, patika yollar
Evlerini süsler, beyazlar, allar
Gözlere sefadır Üçlüce köyü

Gür çayırlarını çiçekler bezer
İçinde geyikler, ceylanlar gezer
Çocuklar otlara, çilekler dizer
Bitmeyen hülyadır Üçlüce köyü

Nisanda ekilir tarlası, bağı
Türlü nimet gizler, ormanı, dağı
Sofraları süsler, pekmezi, yağı
Kullara şifadır Üçlüce köyü

Dillere destandır, sac da böreği
Torba yoğurdundan has içeceği
Düğünde, bayramda gör geleneği
Huzurlu yuvadır Üçlüce köyü

Kestaneler açar, dokunur güzde
Mis gibi kokarlar, pişerken közde
Helva dağıtılır, nişanda bizde
Farklı bir dünyadır, Üçlüce köyü

Bin bir çeşit ağaç dolu dört yanı
Yabani doğası, korkutur canı
Bıraktı bizlerde binlerce anı
Yaşanmış rüyadır Üçlüce köyü

Yağmuru görünce mantarlar büyür
Genci ve yaşlısı ormana yürür
Kasımda yaylayı beyazlar bürür
Kışınsa cefadır Üçlüce köyü

Gece gökyüzünü hele bir seyret
Yıldızlara, aya edersin hayret
Dersin ki Üçlücem değerli ziynet
Dillerde duadır Üçlüce köyü

Emine Yılmaz Dereci