4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1404
Okunma

kiraz çiçeklerine de küstüm
............................
kırılırken ruhumun incinen dalları
ayazlar ağırlamış gövdeme yaslanır bir çoban
azığında:
bir düş
bir umut
biraz hüzün...
koyu yalnızlıklar avuçlarım.
zaman geçer basa basa üzerimden
ben dururum öylece bir başıma
susarım çığlığımın başladığı yerden
ve ben yaşamın kıyısında
ölmezden gelirim
görmezden gelinirim...
sonra bozkırın sessizliğine çarpar sesim,
... ve geri döner çaresizliğim.
serseri kış vurur alnımın ortasından
sonra düşerim kundağına zemherinin
sıvazlar toprak yaralarımı
yalnızlığım devrilir
delinir gergefi yüreğimin
kiraz çiçeklerine de küstüm
ben böyle çarparken kendi duvarlarıma
soğurken içimde bir ömür
kırılırken dal uçlarım
halden anlamayan
yar bildiğim,
ser bildiğim,
sevdanın en körüne düştüm.
ve ben:
kiraz çiçeklerine de küstüm
AYŞE IŞIK UYANIK
17 OCAK 2014
5.0
100% (3)