Ne yollardır suçlu ne de bu ayaklar
Gövdem ruhumun elinde bir mahkûm
Nefsimle boğuşuyorum ölümüne adeta
Yanlışların istilasında iman yurdum

Kaçmak mı nereye ensemde sanki bir el
Gidebilirsen git diyor dolan şöyle yine gel
İnancım içimde bir köz yakıyor her yanımı
Kurtulamıyorum, mazi önümde koca bir engel

Suçluyum inkâr edemem bu bir gerçek
Başımda bir balyoz dönüp dönüp vuruyor
Korkular sarıyor odamı, omzumda bir yük
Her uyanışta kalbime bir sızı saplanıyor

Yine zor sabahlar tutsak ediyor akşamları
Döne döne usanıyorum boş koridorları
Bir sigara, bir sigara daha yakıyorum
Olmuyor, dinmiyor gönlümün yangınları

Ay ışığı yansıyor penceremden
Aklımı cevapsız sorular kuşatıyor
Nefsim bir suçlu vicdanım hâkim
Her dem hatalarımı sorguluyor

Bir uyansam da bu kâbus sona erse
Bitse artık içimde kendimle savaşım
Çok darbeler aldım bu çırpınıştan
Bittim tükendim bu son yalvarışım