I

barış savaş çıkışsız güzel



ne benden bir fiske ne senden
kurşunlar yumrukluyor aşağıdan

ne ben dağ başı, ne sen uçurum
iki kutbun enlemleri vakum

ne sen kan seversin ne ben vampir
ne bu kan amazonunda piranhayla seyir

ne ben kundakçıyım ne sen bir yangın
ne bu yağmurda yanışı saçlarımızın
.
.
.
.
.
.
her galibin elinde bir bomba kalır
pimini, yenilen taşır belinde






II

ne savaş adildir ne barış



ne savaş adildir ne barış
bunu ölen bir asker söyledi susun

savaşın makinelisiyle canı çıkmıyor barışın
barışındır savaştaki en sonuncu kurşun
ağzından dinledim haberci ölü bir kuşun

keşkesizidir kalıcı olanı barışın
biz iniyorken çıkan bir anne söyledi
kızıl-mavi inişinde, şu kanlı yokuşun

savaşçı bahar ödülü alsa da
gideceği yoktur asla
havadan sudan topraktan
ölü ruhların cezalandırıldığı kışın
.
.
.
.
.
.
çünkü savaşı bile bozduk
savaş trolle avlanıyor artık
barış göğe atıyor oltayı
oltayı yutuyor köpekbalığı






III

36 bininci ağıt
acının özet i olmaz



ben şimdi bu şiiri toplasam
aşk çıkar, tokalaşmalar ve gökyüzü

ben şimdi bu şiiri özetlesem
aşk derim, elini verirsin ve yeryüzü

ben şimdi bu şiirden neyi çıkarsam
aşk kalır, yüreğin kalır ve bir bebek yüzü

bu şiirin bir sonu yok
bir başı da olmadı
ateşin ve ölümün sonu yok
ve notasız aşkın
ve düetimiz barış
ve altı milyar korodan kardeşliğin
hiç sonu olmayacak
.
.
.
.
.
.
.
elbet bir açıklaması var bu acının
değil mi, ey terazisi hassas adalet




ömer faruk hatipoğlu



(AUY, y sanat, 2006, sayfa:139-141)