1
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
1255
Okunma
UMUT BİR DENİZ
Saklansam gökyüzünün tarlalarına,
Sonra çekilip bir kenara çalışan çiftçileri izlesem,
Umut dağıtsam yoksul insanlara,
Gülerek yeniden yine yaşayabilsem…
Tertemiz bir yolculuk bu biliyorum,
Herkes ektiği kadar biçiyor yaptıklarını,
Haşatını ürkütmüyorsa bir rüzgâr,
Kargalarını kaçırmıyorsa çalılar,
İnsan olmanın ne önemi var?
Şimdi kaşlarını çatar mor bulutlar,
Mavi gözlü adamlar yağar gökten.
Usulcacık toprağı öper bir melek,
Hangi duaya saklanırım bilmem…
Bir umut istiyorum yüzümde,
Çizgilerinin arasına sıkışıp kalsın,
Bir gün ağlamak istediğinde,
Gözlerin yerine yanaklarından aksın.
Sarsın bütün benliğimi hava gibi, su gibi, toprak gibi…
Şikâyet etmesin benden çiftçi,
Mor bulutlar ağlamasın.
Kimse çaresiz kalmasın!
Cevap Yaz