Baharın tadını al,
lâyıktır ömrün bahara...




Küflenmiş insanlıktan medet umduk
Hani nerede güzellik, her yer bataklık, pislik
İçi geçmiş adam, bakın nasıl da yorulmuş
Bir kadın şişenin dibinde soyunmuş...

Sesim bencil, sevgisiz, muhkem ev içlerine
Bir umuda sevdalıyken, yıktı nefsimiz
Siyah gözlük takıldı gönlümüzün yüzüne
Karanlığa giren görür beyazı ancak...

Korku dolu çığlığım karman çorman
Mutluluklar kokuşmuş, yaşamak kusur
Bir bahar der tutturur
Çiçeklerimin hepsi yolunmuş...

Düşlerin gösterdiği yalanlar
Başka bir avuntum kalmayacak o zaman
Çıkmaz sokaklar, yitip giden ruhlar
Baharımda kuşlar vurulmuş...

Şimdi sen dersin güller, laleler
Beni bahar uğurlamış
Yeniden ele geçirmeye çalışsamda
Ateş parçalamış ruhumu...




Şimdi ayazdır tadım
Soğuktan donan kanım duyar ısındığını...