Karanlık bir ufkun yalnızlığında kalmış hayatlar
Herkes herkesin esiri olmuş kanlı kaldırımlarda
Kimseler gıkını bile çıkartamıyor yalnışlıklara
Öylesine çok esiri olmuşlar ki bu kötü hayatın
Korkaklık alçaklık her birinin kanına işlemiş adeta

Devrilmiş kadehler gibi bir bir yıkılıyor gerçekler
İnsanların elinde kalan sadece koca bir kötülük
Yapılan tüm iyiliklerin ardından elde avuçta kalan
Sadece koca bir yalnızlık ve dört duvar arasında
Süren soğuk koğuşlarda yaşam mücadelesi var

Karanlık bile korkar olmuş kendi karanlığından
Aydınlıklar kapanmış bir bir yüzlerine insanların
Buralarda suskunluk düşmanlık diz boyu olmuş
Ah demeden yıkı veriyorlar buralarda adamı
Deli kanlıyı bile namert ediyor soğuk kaldırımlar

Cazasını yatan her mahkum gibi ömrünü bitirdi
Masum iyi niyetli insanlar bu soğuk kaldırımlarda
Yokluk suç ceza kötülükler diz boyu buralarda
Burası cehennemin arka bahçesi gibi adeta
En can dostunuz bile sizi satar bu kaldırımlarda

Bir yosmanın kanlı katili olu verirsiniz aniden
Yada bir deli kanlı zannettiğiniz kötü insanların
Kölesi olu verirsiniz bu kötü kalabalık sokaklarda
En muhteşem gecelerin sabahına çıkamadan
Bir köşe başında cesetleri sarı verir kaldırımlar.

Ufuk GÜNEY