Yürüyordum düşüncelerle

yorgun bitkin bir halde

hıçkırıyordu biri kalabalık o sahilde

usulca oturdum eleri yüreği titreyen

tanımadığım biriyle neden dedim içimden

bu feryat bu yürekte



baktı yüzüme kaldım yanında saatlerce

sessiz ve endişeyle tutum elini yeter

değmez kimse bu titreyen yüreğe başladı anlatmaya

derin bir nefesle çok sevdim onu ölesiye

bırakıp gitti nefesimdi dünya şahitti

nişanlım umudum yarınımdı

annem babam herşeyimdi o SEVDİĞİM Dİ

kızdım içten içe o adama öfkem dilime vurruyorduki

3 kelimesiyle çöktüm dizlerimin üstüne


ölmeseydi bırakıp gitmeseydi sarıldı

boynuma hiç tanımadığı bana

tek kelime teselli edemedim o anda

azaril gelince herkes dönecek yaradana

denilmezdiki o anda

ağladım günlerce gecelertce o TİTREYEN YÜREĞE

acısını hiseetim yüreğimin en derin en enkaz yerinde