19
Yorum
37
Beğeni
4,9
Puan
2085
Okunma


kim ölür şimdi
öpsem yanaklarının sızısından
hangi orman üşür
hangi tene sığınsam kokun gibi yakar
d/indirir mi y/elini
ağaçlarda saz çalan rüzgâr
zararlı bir müjde bu
yalansı fincan umudu gibi
ki tedirginlik kol geziyor hücrelerimde
sarıl şimdi gövdeme
alış sende yavaş yavaş
fısıltılı gözlerde epriyen telâş
bin gözlerinin nemine
at üzerinden o melankoliyi
unut
yaşatmaz öldürür seni
kem/o /terapi
-ayrılık dedikleri-
oysa ellerim göktü
gözlerim güneş
öyleydi
sen çağlarsan çökmezdi heves
anlatmaz dışbudak kelimeler
cıvıl cıvıl çocuktum büyümez
ölmezdim hiç
hiç konuşmasan da yeterdi
sadece gülsen...
öyleydi hülyalar
öyle rüyâlar
terennüm bu ya
olmalıydı
olmalıydın
olmalı
olmadın
olmadı...
sevi mumları erirken içimde bir bir
aşılması zor zamanlardan geçtim
bir tek sen kalan
bir sen yanan
şimdi adımlar yudum yudum kuzey
avuçlar sarp akabe
ben seni sevmedim kadın
hep sek içtim
şimdi lâl bir heves
ayaklarına tutunan
ne balın tadı olur artık
ne zehir baldıran
ıssız bir us kalır geride
çıldırdıkça çıldıran
zindan karası gözlerinde yakılırken mumlar
yüksek râkımlı deniz mavisi
anılardan erte kalan
anladım sevgili
anladım tamam!
ToprağınSesi
.
5.0
94% (31)
4.0
6% (2)