31
Yorum
32
Beğeni
0,0
Puan
3250
Okunma

hep başkaları tuttu uçurtmamın ipini
uçurtma bendim
kimi zaman salındım göklerde nazla
kimi zaman da yere çakıldım
böyle geçti hayat
takılarak ipin ucuna
seyrederek dünyayı en yükseklerden
kartal bakışıyla
en aşağıdakileri görerek
birileri uçurdu birşeyleri
birileri arkasından el oğuşturdu
ama çalmadan
üreterek!
elimde sürekli yaptığım bir işim oldu
bir şey yapamazsam,karaladım bir şeyler
yüzler belirdi ak kâğıtlarda
sonra yanına şiirler eklendi
yazıldı bir bayram günü anısı
kâğıtlar renklendi
renkleri karaladılar,akladılar
sürekli arasatta kaldım
suç biraz da bendeydi
çok ağır bir uçurtmaydım
durmadan yere takla attıran
bir günüm diğerine benzemesin istedim
bir gün çocuk şarkıları söylerken
ertesinde sevgilim gelsin
göstersin beni bana
yön versin düşünceme
kuşlarla,uçaklarla aynı yerde
uçtum ’bazen hayatı ti’ye alarak’
bazen de bağıra çağıra ağlayarak
yine en çok beni ben sevdim, ben gördüm
kuyruğumu doladım ipliğime
yere indirdim!..
29. 12. 2013 / Nazik Gülünay