Öyle bir duygu ki tariflerle anlatılmaz
Geçmişini unutan hiçbir şeye sahip olmaz
Kim demiş ki erkekler hiç ağlamaz
Ben sana ağladım da çok mu

Kış gelince panik havası başlar
O güzelim güller yavaş, yavaş solar
Bülbül kaybedeceği güller için karalar bağlar
Bülbül gül için ağlamış çok mu

Zor şartlarda bir kız çocuğu büyüten
Gecesini, gündüzünü hep onunla geçiren
Sonra istemeyerek de olsa başkasına veren
Bir anne, bir baba kızı için ağlamış çok mu

Yıllarca beraber aynı yastığa baş koyan
Fakat en ufak kavgada
Hemen ayrılıp ve boşanan
Sonra pişman olup da kafasını vuran
Bir karı koca, mazisi için ağlamış da çok mu

Bir anlık öfkeyle gözünü karartan
Bırak gençliği adeta hayatını yakan
Bu yüzden yıllarca cezaevinde yatan
Dört duvar arasında ağlamış çok mu

Bir insana gönül verip de onu seven
Sonra büyüklerini dinleyip de onu terk eden
İstemeyerek de olsa parayı tercih eden
Bir insan vicdan azabından ağlamış çok mu