Sakın beni yanlış anlama Mira
Fark edilmeyecek kadar değilim
Lakin yine de yaz bir köşeye derim,
Kanat takıp bulutların üstünde uçuyormuşum sanki
Aklım, başımı terk-i diyar durumunda ahvalim


Hadi tut ellerinle elimi Mira ısınsın içim
Zira söylemeye ne hacet
Nasılsa seyirdesin,
İyi tanırsın beni çabuk eser gürlerim
Med cezir gibi gel gitlidir hislerim
Ne fikrim bellidir ne de emelim
Tabir-i caiz ise
Saman alevinden hallicedir öfkem
Bir de kusursa eğer, tamam az buçuk da fevriyim.


Korkma! Korkma Mira
Gönlünde dağ kümesi olup içini daraltmak değil niyetim
En fazla tuz tanesi kadar kalabilsem güncende
Vallahi arşa çıkar sevincim.
Hadi durma
Aydınlat yüreğimi Mira
Yüzüm gözüm inan geceden beter kara
Bir de içimi görsen
O lahza alnına siyahları bağlarsın


Aslında şiir değil yazdıklarım bilirim Mira
Kaliteden aciz, bir o kadar da ucuz,
Kalibresi düşük doğuyor bugün kelimelerim
Yürek atışlarıma say iyisi mi
Belki sana adınla seslenmek isteyişimdendi
Yüreğimi kalemimle bir kez daha ezişim


Anladım Mira anladım zorlama kendini
Yüzünün şeklinden şemâlinden belli
Diyorsun ki aleni, olsan da bir... olmasan da
Nasıl aşarsan aş bendini.


Durma!
Ortaya ser beni dolandırmadan tümceyi
Ya da içini kemiren öznesine münhasır düşünceni
Alışığım ben, gidene de kalana da billahi
Bir çırpıda deyiver hadi sen de herkes gibi
Zaten bu yüzden değil miydi sana yanaşmalarım Mira
Tıpkı arsız bir kedi gibi......



19 Aralık 2013 / NÜS