Ey aklı feza, çehresi nur
Gönlü, her daim huzur
Giriver gönlüme ne olur
Güneş; aşk-ı tulu etmeden.

Bulunur sende hep vefa
Görülmez fıtratında cefa
Salarsın sen kalplere safa
Aydınlık; zulme gebeyken.

Serdim zihnimi alem-i cihana
Düştü sevdam, dipsiz kuyuya
Selam ettim senden Leyla’ya
Mecnun; benden gitmeden.

Eserken poyrazdan rüzgâr
Yön değiştirdi kıldı karar
Öyle ki; tozu toprağa katar
İkliminde; sevdayı ararken.

Çatlayacak kalbim, nerdesin
Bir asır oldu, gelmez misin?
Kalbin ritmi bozuk, değersin
Ecel; kapıyı çalıp kaçarken.

Doğumunla verilmiş; zarafet
Sadakat, değişmez bir namzet
Haydi; sinemi selamınla titret
Kalemim; kâğıda küsmeden.

Coşkun pınar gibidir sözün
Eritmeye kadir demiri özün
Mangalda yürek yakar közün
Şu Kıtmir sensizlikten ölmeden.


Murat AYDIN
OnYeDiAraLıkİkiBinOnÜç