Bir damla hüzün asıldı kirpiklerime
parçalayarak kendini düştü yüzümün çukuruna
açıldı yine yüreğimin kapanmayan yarası
intihar eden duygularıma kanadı bir kez daha


kapılsa da gönlüm imkansız bir sevdaya
canlı renklerle boyamıştım yine de hayalimin tuvalini
gök kuşağına asmıştım umudumun son çaresini


hüzzam bir acıda kıvrandıkça bedenim
süzüldü dilimden katran karası sözlerim
bekleyişimin prangasında tutuklu kaldı adımlarım
ve hüznümün gölgesine takıldı her bir yanım


bayatlamış isyanlarım da
küflenmeye yüz tutmuş bir sevda sakladım
anlasaydın kalbimin dilinden
için acırdı sana yazılan şiirlerimden
dokunurdun yüreğinin gözleriyle
sesime ses olur her mısrasına nefes katardın


hayatımda yaptığım en zor şey
birilerini geride bırakıp gitmek
ya da yerimde sayıp gitmelerini izlemek
ama yapamıyorum işte
bırak beni bir tek sana düşsün gözlerim
sende yaşayıp, sende öleyim...


16 Aralık 2013

Rasim Yılmaz