Gök birden parçalandı sanki karnı yarıldı
Hüzün yağmur halinde üzerime döküldü
Birden küçük bir çocuk ellerime sarıldı
Boş ver dese de içim ciğerinden söküldü
Dedim çocuk uzak dur artık benden hayır yok
Yıllarca beraberdik yalanlara karnım tok..



Ne zaman dara düşsem gülümsedin yüzüme
Beni eski halime döndürmekten bıkmadın
Ama şimdi çarem yok batıyorsun gözüme
Bu derdi taşıyamam sen aklımdan çıkmadın
Sende kabul et şunu artık bırak peşimi
Boş yere arıyorsun kaybolan o neşemi.



Misket oynadığımız o günler çok geride
Düşüp yaralansam da kalkardım biliyorum
O küçük kız güçlüydü ama şimdi nerede
Yine çocuk olmayı gönülden diliyorum
Büyüdükçe yollarım diken tarlası oldu
Sıyrılan yüreğime yalnız acılar doldu.



Sonunda cinnet ile boğazına sarıldım
Dedim kader bırak git ne istiyorsun benden
Öyle bir tokat attı can evimden kırıldım
Sende öl artık çocuk kurtulmalıyım senden
Küçük bebeklerimi koyma artık önüme
Yaşamak haram bana sende sokul yanıma..


Ayvazım DENİZ