Yorulmadın mı artık hep şikayet etmekten
Hayat bu bazen mutlu bazen mutsuz olursun
Yaptığın yanlışları başkasına atmaktan
Zaman gelince elbet hesaba vurulursun
İnsanız hata yapar bazen de üzülürüz
Ceremesi ağırdır gönülden süzülürüz.


Buna rağmen güzeldir yaşanılası hayat
Geçmişe bir sünger çek güneşe çevir yüzü
Çok çektim deme artık o kelimer bayat
Ne yapsan da değişmez kaderin söyler sözü
Güllük gülistanlık mı zannetmiştin yaşamı
Neye ihtiyacın var can dostu adaşa mı?


Hangi dostu sever ki insanı ömür boyu
Menfaat dünyası bu işi bitince gider
Damar da kuruyunca yaşadığın can suyu
Yalnız girersin kabre saçı başı da dider
Sana ne elalemden o ne yapmış ne almış
Zannedersin Sultan’a bu dünya malı kalmış.


Kolaydır bu hayatta başkasına yüklenmek
Hep sen mi hatasızsın suçu kendin de ara
Ne kadar doğrudur ki olanlardan saklanmak
Kel başa şimşir tarak al biraz kendin tara
İnsanı insan diye hatasıyla sevmeli
Bilsen akıllanacak gerekirse sövmeli.


Hata altın yelekmiş giymemiş kimse alıp
Her şeye nazar değer bir akıla değmezmiş
Burnu kaf dağındayken yalnızlıklar da kalıp
Gurura bulanarak o başını eğmezmiş
Sen de ben de insanız boşa sitem edersin
Büyük konuşma sakın bedelini ödersin..


Ayvazım DENİZ