/ ellerim sadece kuş ölülerini taşıyacak kadar büyük yapılmıştı Nadia,
Belki de bu yüzdendi ellere boyun eğişim... /

İçinde sen geçen sokaklar
ve duvarlarında adın yazmasa,
Kasıklarından türlü günahlar damlayan bu şehri
tutup şakaklarından
ebabillere teslim edecektim
ve kalemi en olmadık yerlerinde gezdirirken fahişeler,
tüm evleri kundaklayıp,
şiirlerini ateşe verecektim..

Sustum.
Yoksa nefesimden düşecektin.

*

Senin olmadığın sahillerde gülme derdin hep
ve gülüşünde Akdeniz’i gizliyorsun diye eklerdin.
Boğazımda düğümlenen sözcüklerdi onlar.
Doğduğum gün yalnızlığa güdümlendirildim
ve yüreğim kaç ceset taşıyor bilmezdin.
Alelacele sıyrılıp yerimden
yivinden fırlayan mermi gibi
tekerleküstü bir gidişe kesildi biletim.

Kaçtım.
Yoksa hesaba çekecekti Kiramen Katibin...

Cihat KIRDAR