Bir sus kadar uzağım sana
elimi uzatsam tutacak kadar yakınken yüreğin
susmanın o karanlık sokaklarında
boğazımda yarım kalan bir yumru ile
yutkunmadan yürüyorum
yutkunursam yok olacaksın biliyorum.



Ben ki seni uçan kuşun sesinden bile kıskanırken
ikimizi de bu sessizliğe gömmenin çığlıklarını
kulakları yırtmadan evvel
çok çok evvel kapattım karanlık bir çukura
üstüne yalnzlık topraklarını
git dediğim her dilimin şaklamasında
kürek kürek attım
ve hemen yanına habersizce yattım.



Kuşandım zırhlarımı
her gece ayın şavkında parlatArak
dönüş yollarımı karabasanlarımla doldurdum
yaptığın her hamleyi
bir adım geri çekilerek savuştururken
korkuyu beleyip kucağımda taşıdım sabah akşam
her ağladığında sabaha karşı yastığına
kuruttum olmazları vererek meme diye ağzına..



Bir sus sokağının ışık vermez lambalarının altında
ölmeyi seçtim kimse bulmadan
gömülmeliydim gurur öykülerimin sayfalarına
okunmadan çok evvel yazılmıştı bu kader
neye yarar artık olsan da heder..



Neye yarar dönsen de geriye
ölen bir yüreğin çürümüş anılarına sarılman
canlandırır mı sandın
kırılan bir aşkı ypıştıracağına mı kandın.


Ayvazım DENİZ