Senin aşkın gece gündüz, bana hep matem oldu.
Yüzümde göz kadehler, bak nasıl kan ile doldu.
Yetişti gönlümün ağıtları, arş -i- semaye.
Senin altın serayında o an bir deprem oldu.

Bana her ay gelen senden güzel mektuplar oldu.
Okurken onları, bende dolu göz yaşı oldu.
Senin bu son doğal gaz mektubun baya kederli,
Eşim evladıma hüsran, bana baygınlık oldu.

Seçimden öncesi, her şey acayip de güzel oldu.
Yazın her yer soğuk, karda bedava çok kömür oldu.
O anlar ben sanırdım kalbine artık kavuştum.
Seçimden sonrası bir an bana şaşkınlık oldu.

Bana sen geldiğin yollar bütün göllerle doldu.
Kayalarla dolu karşındaki engeller oldu.
Şu aşkın mübtelasi olmuşuz gerçi seninde,
Önünde koskoca çok yaşlı da ormanlar oldu.

Girerken ormana baktım elinde baltan oldu.
Ağaçlar kestiğin yerde geçen bir cadde oldu.
Bunu ben anlasaydım da sana hiç seslemezdim.
Bizim bu âteş – i- aşkın yüzünden bak ne oldu.


Elim bomboş karın aç ev dolu makbuzlar oldu.
Bu aşkın sayesinde bak gülüm halk sarhoş oldu.
Şerabinden getir saki boşalt hep katre katre.
Kadehler bak yine cepler gibi hepsi boş oldu.

Muhammed Ahmedizade