Bir gece ansızın acılarıma sarıldın
Kanayan yaralarımı sardın
Adın dolandı dilime
Dilimde üç harf bir kelime
Sol’uma aşk diye yazıldın
Tutsağım sana ey yar
Kal bende gitme desem
Ömrüm mahkumiyetin olsun desem
Bu şehir seninle güzel desem
Sen olmasan ben ölmüşüm desem
Onca acılarıma aşk olur musun ey yar
Onca özlemlerime yar olur musun ey yar

Dinlediğim her şarkıda sen varsın
Konuştuğum herkes sen olmuş bana
İçimde bir mermi soğukluğu özlemin var
Hangi yana dönsem sen varsın
Kapama gözlerini ölürüm ey yar

Seni öyle bir seviyorum ki
Beni asacaklarını bilsem vazgeçmem
Dar/ağacı bedenim olsa
Kendimi kendimde assam
Seni yalnız bırakmam ey yar
Seni kendimle beraber götürürüm
Seni kendimle beraber içimde öldürürüm
Öldürürüm seni içimde ey yar

Sen gidersen bu masal biter
Sen gidersen bu şehre yağmurlar yağar
Sen gidersen bende giderim kendimde ey yar
Ben seni uzaktan sevdim
Hiç dokunmadan sevdim
Hiç görmeden
Ben senin sesini duymadan sevdim
Konuşmasan da benimle
Ben her anımda seninle konuşuyorum ey yar
Her anımda seninle yaşıyorum
Her anımda seninle nefes alıyorum ey yar

Ağlarken gülmeyi öğrettin bana
Bu şehirde tutsak yaşarken
Özgürlüğün olduğunu öğrettin bana
Özgürlüğüm olduğunu öğrettin bana
Tutsağım sana ey yar
Kal bende gitme desem
Ömrüm mahkumiyetin olsun desem
Bu şehir seninle güzel desem
Sen olmasan ben ölmüşüm desem
Onca acılarıma aşk olur musun ey yar
Onca özlemlerime yar olur musun ey yar

İbrahim DALKILIÇ ( 05/12/2013 // 03:05 )