Uzun zaman oldu Salim,
Sen odaya girip yalnızlığımı dostane gözlerle sevmeyeli.
Dokuz -Altı yollarında kuvvetlenen mekanik uykusuzluğum,
Hep benim yüzümden.

Senin suçun yok ve ardımda bıraktığım tüm kadınların,
Solgun ,melek tebessümlerinin.
Tırnak izlerini gizliyorum aseton kokularının parfüme bulanmış kibarlığına.
Tüm galip-yitik sevişmeleri boynumda taşıyorum ,
Öpücükleri diken bir kolyenin pamuksu ağırlığında.

Uykum var Salim.
Mecalim yok,
Ama her zaman bir mecalim var ,
Bilirsin.

Aynı kelimelere zıt anlamlar yükler gibi ,
Saçma bu yarım yamalak varoluşlar.
Siluetini kokladığım tüm yirmi beşlik kokoşlar.
Fonda sinsi,tebessümü yoz totoşlar.

Uykum kaçıyor Salim,
Her defasında bizi yalnız bırakan o özlenen baharlara.
Hadi yat artık Salim,
Prangalarını dişlerinle kıracağın o tüm pembe rüyalara.


Demir Ferhat BİLAL / 02.12.2013