dokunma bana dediginden beri
aklımda bir intihar cıglıgı
ne seni aklımdan cıkarabiliyorum
nede sana dokunmadan yasayabilmeyi hayatıma sokabiliyorum
ne gidiyorum alıp basımı
ne de kalıyor
durmadan başıma kakıp
dokunma bana deyişini...

söyle nasıl kalır bir insan
bu kadar isterken seni
hangi mazeretin ardına sıgınır saklar gozlerini
uzanılıpta dokunulamayan suyun uzerindeki yansıma gibisin
hani işime gelmedigi icin gerceginden ayırmadıgım
işime geldigi icin gercek sanıp tutuldugum
dokunma bana deme artık
içime kanıyor yalnızlıgım
dudaklarımı ısırıyorum susamadıklarım yuzunden
avuclarımda karalanmıs burusturulmus sevda yeminleri
uzun suredir akmayan bir nehrin
kuraklıgında bekliyorum
geri alamadıgım icin inkar ediyorum durmadan
baska carem kalmadıgı icin utanmıyorum kendimden
kaybedeceklerimin azlıgıyla eşit özgurlugum
seni kazandıgımdan beri sesimi bile yukseltemiyorum yazarken...
yorgunlugum aşktan değil
cıkmaz sokaklarda kaybolmaktan
ne senin tarifini alabiliyorum tanrımdan
nede yaşam kanıtlarını

bugun senin gezdigin sokaklardaydım
senin sahilinide
senin denizinde
senin gunesinde..
hani senin paylasacak bir sey kalmadı dedigin
birlikte baska bir gerceklige soyundugumuz
senin göğün kırmızısına bakışın
benim, senin aksamının karanlıgında bekledigim
kelime oyunlarını özledim
ne gelişine hazrlamıstım kendimi
nede gidisine sigortalıydı icimdeki buzdan kuleler
her yıkılısımın sorumlusu sensin, hayatımın degersizliginin
aldıgım her nefesin
verdigim yerlerin
gordugum insanların ve dahası
senden sonra renkleri solan bu ciceklerin
cektigim her acının sorumlusu sensin
yanıldıgmı biliyorum
ama seni yanımda tutmak icin bundan baska yapabilecek birsey gelmiyor elimden...

git simdi..
nolur dokunma bana deme
canım yanıyor duydukca
bir yabancının tercumanı gibi hissediyorum kendimi
ve cevrilemiyor asılsız sevda sozleri
acıklayamadıklarımın altında kalıyorum
bir suredir kimse enkazımla ilgilenmiyor
duyduklarım gorduklerim senin olsun
ben senin sıradan bir gunde evden cıkıs saatini bilmeyi özledim...

sokakta yururken bana mesaj yazabilmeni
denize bakarken aklında oldugumu bilmeyi...
aksam eve dönerken yapacaklarını
ve tam olarak saat kacta uyuyakalacagını bilmeyi özledim
hissettiklerim, bildiklerim senin olsun
ben senin yarın sabah uyandıgında aradıgın olmayı özledim...