Araf’tayım..
Sırat köprüsünü göz bebeklerine asılı geçeceğim
çünkü benim cennetim de sensin cehennemim de
beni bıraktığın yer zaten cehennemdir.
yangın yüreğime düşer ve sensizlik her mutluluktan azlim’dir.



Ey sinesinde cenneti taşıyan yar
bütün günahlarımdan arınıp geldim sana
kırk tas su dökündüm geçmişimin üstüne
tertemiz bir yüreği sunmak için
tecrit ettim kendimi tüm evrenden
bir sinende yatmak için.



Sorma senden önce
ölüp ölüp dirildiğim Yusuf kuyularını
düşerken hiç birine
elimi kesmemiştim Züleyha gibi elma soyarken
ben sadece soyunmuştum aşkın narına
zülüflerimi dökmüştüm yar dediğim insanların bağrına.



Senden önceydi, hemde çok önce
sevdim diyen dillere bağlanıp öldüğüm
senden önceydi duygularımda ki çözülmez kördüğüm.



Sen;
doğudan batıya ilmek ilmek ördüğüm acem halım
sen;
düşmanlarımdan saklandığım mağaram
ki aşkın örmüştü ağlarını kapısına
ona güvenip sakladım yüreğimi bir sana
aşkımın hırkasını sür gözlerine
gör beni görmeyen kehribar gözlerini açarak
bak nasıl sızlıyor çölde zorla açan çiçek misali
susuzluktan nasıl kurumaya meyilliyim
bir damla busenle hayat bulacağım.



Beyaz bir kağıt gibi açıldım önünde
sen çiz üstüme geleceğin en parlak güneşini
yeşil bir vadiye koy beni
sevdan çağlasın üstüme yağmur gibi
bulutlar adımızı yazsın şekilden şekile girerek
üç elma düşsün başıma
üçünde de sen ol dileğim
yalnız senin dizinde öleyim.



Ayaz yemiş yüreğim
soğuğun yanıklarıyla sızlıyor
ısıt beni Ağustos yazı gibi yar
senden sonra razıyım başıma yağsa da kar. .



Ayvazım DENİZ