sen gönlümün efendisi
gizli aşk oyununda
memnunluğun hangi hallerindesin
memnuniyete dönüşüyor mu sırrın

yeten sadece varlığı mı
yoksa fahişe saflığı mı
tekdüze açlığının sevişmeleri

benim tekdüzeliğim
aynada yansıyor
hangi pozu versem
gözlerimi ısırıyor

içime dokunuyorum
intikam
ceza istemi
bedel istiyor yalnızlığım
ama vicdan
değiştiriyor yazgını

ey aşk
solgun kurumaya yüz tutmuş
bir gül yaprağısın avucumda

oysa
irem bağına doğan
gün gibi pembeydi yüzün

şafak oklarını atarken güne
çiy taneleri gibi düşerdin
hissedilir ve duruydun tenimde

bilsem dokunur muydum
çeker miydim içime kokunu
solacağını bile bile

en derin hıçkırıklarımı
en kuytulara bırakıyorum
yönsüz kalıyor rüzgarlar
imgelerimde

aşksızlık
bir çocuğun çalınmış gülüşleri

aşksızlık
bir çocuğun çalınan düşleri

yoksunluk
yoksulluk anlayacağın

ey aşk
hırsızlara rağmen
açık tutuyorum gönül penceremi
perdenin arasından sız
ve bir ışık huzmesi gibi gir içeri.

Figen YARAR