Yarım kalan eski bir şiiri
Tamamlamaktı niyetim bu akşam
Belki bir dilenci bu Kasımda
Boş satırlarında ısıtıyordur ellerini
Ya da bir yaralı bulmuştur kendini
Geçmişinden dökülürken
Sararmış yapraklar hatıra sayfalarına




Öksüz bir çocuğun
Saçlarındaki parmaklar
Ne kadar sarabilirse yaralı yüreğini
Ancak o kadar ıslanır,
Buruşmuş unutulmuş yüreğim gibi
Bomboş satırlar




Sevdiğim!
Kırma beni
Seni hiç görmesem de, duymasam da sesini
Bil ki hep seninleyim
İçimdeki öksüz yanım daha büyümedi
Evsiz bir dilenciyi ısıtacak kadar da cesur değilim
Üstelik Aralık’ta pusu kurmuş
Daha gelmedi
Gözlerimi kaybettiğim yollarda bırakmışken
Düşlerimde bile bulamıyorum seni


Nefesim şimdi bir tek ellerimi ısıtacak kadar

Sen bakma ayrılıktan şikâyet ettiğime

Sevdiğim!
Mecalim yok inan
Bunca birikmiş yorgunluklarla
Bir Merhaba desen, o da kesilir belki
Düşerim, yoldaş olurum savrulup kırılan yapraklara




Bu Aralıklar da biter bir gün
Şiirler düğüm düğüm
Savrulup uçan boş satırlara ısmarlarım selamımı
Sevip kavuşanlar tamamlar
Benden geri kalanını
Ama öksüzlerin bir yanı hep yarım kalır
Evsizler ellerini ısıtamaz
Belki göçerim o gün
YALNIZ seninle, ama hep sensiz
Bulursan mezar taşımı
Duâ’dan sonra
Okur tamamlarsın sana yazdığım şiirleri.









23.11.2013